Ik heb bewondering voor de vrijwilligers

Als coördinator van Amandi Thuis heb ik bewondering voor de vrijwilligers vanwege hun flexibiliteit en diversiteit. Ze komen als vreemde binnen in een huis waar afscheid moet worden genomen van een dierbare. De vrijwilligers zijn in staat om op tactvolle wijze kennis te maken met de zieke en de familie. Ze signaleren snel een behoefte en door te luisteren, praten, te wandelen, verzorgen of waken leveren ze een waardevolle bijdrage. Dit is onder andere terug te lezen op de bedankkaartjes die we ontvangen.

De organisatie wil de vrijwilligers ondersteunen door hen de kans te geven zich te ontwikkelen. Wanneer zij zichzelf goed kennen, weten waar hun grenzen liggen en bereid zijn om te leren van elkaar, geven ze een passende invulling aan hun vrijwilligersrol. De laatste fase van iemands leven is immers uniek en deze willen we zo comfortabel mogelijk laten verlopen.